Lieve allemaal!

Na ruim 13 weken weer terug te zijn in Nederland dan hier nu m'n laatste blog. Er is ontzettend veel gebeurd in deze weken. Maar allereerst wil ik even vertellen dat het echt een feest was om weer thuis te komen! De vliegreis was voor mij zelf niet zo'n hele fijne reis, ik heb namelijk bijna de hele nacht op de wc gezeten, zo beroerd als ik was. Gelukkig voelde ik me de volgende morgen wel weer wat beter, toen ik samen met Lieneke op Schiphol op m'n bagage stond te wachten. Zodra we een voet op Nederlandse bodem zetten was het al direct wennen... allemaal mensen die Nederlands praten (jaja, hardop roddelen zat er niet meer in) en iedereen lijkt hier wel te rennen, altijd druk ... druk ... druk ... Duidelijk dus, we waren er weer!

Hét moment van ‘Hello Goodbye' kwam snel dichterbij en voordat ik het wist was ik al DE deur door en zag ik direct m'n familie en wat vrienden staan. Fijn om hen weer te zien, maar toch nog zóóó onwerkelijk. Op Schiphol stond een feestbusje mij op te wachten, maar zo overrompeld als ik was, zag ik het met slingers en ballonnen versierde busje niet eens staan.

Toen we eenmaal in de Lambertinck aankwamen stond daar de volgende verrassing te wachten. Alle vrienden stonden me op te wachten en bij ons thuis was alles versierd... tot aan de tuin toe. We hebben met z'n allen gegeten en het was fijn om iedereen direct weer te zien. Nadat alle vrienden weg zijn gegaan heb ik nog lang samen met m'n familie nagezeten en heb ik m'n koffer opengemaakt, waaruit natuurlijk een aantal verrassingen voor hen tevoorschijn kwamen.

De volgende morgen werd ik met een kater wakker... en de dagen daarop eigenlijk ook. Ik had nergens zin in... geen zin om vrienden te zien... geen zin om het dorp in te gaan... geen zin om foto's van Afrika te bekijken... ik had eigenlijk alleen maar zin om gewoon thuis te zijn (en om samen met m'n moeder en zus op de fiets naar de C-1000 te gaan). De eerste weken waren erg vreemd ... het voelde alsof ik nog niet helemaal was geland in Nederland.

Nadat school weer begonnen was en ik weer m'n draai begon op te pakken, merkte ik dat ik m'n eigen plekje miste, dat ik in Afrika had. Daarom ben ik vrij snel op zoek gegaan naar een kamer in Zwolle. Het zat me gelukkig erg mee, want binnen een week had ik een kamer gevonden. Verder kwam de bruiloft van Gerdieneke en Rik snel dichterbij en daarvoor was ik, samen met Nardi, ceremoniemeester(es). We zijn hiervoor echt heel erg druk geweest, maar het is dan ook een ongelofelijke mooie dag geworden, de 24^ste. Zo'n drie weken geleden ben ik verhuisd en ondertussen heb ik er ook al een baan bij in een Buiten Schoolse Opvang, hier in Zwolle. Daarnaast ben ik met m'n afstudeeronderzoek bezig. Ik doe onderzoek, namens de gemeente Delft, naar de meningen van ouders over het alcoholgebruik van hun kinderen. Dit doe ik met nog een aantal studenten voor het Trimbos-instituut.

Ik merk dat ik me weer lekker voel in Nederland, het blijft wel raar om foto's te bekijken van Afrika, want soms voelt het net alsof het één grote droom is geweest. Maar van die grote droom heb ik wel onwijs genoten en veel geleerd.

Nu ik weer helemaal 'geland' ben, vind ik het leuk om weer bij te kletsen, dus als je zin hebt ben je van harte welkom aan de Hoogstraat 5 in Zwolle!

En voor de aller- áller laatste keer een nummerwijziging: 0614670550 ;-)

Liefs, Rianne