Ha iedereen!

Hier een bericht vanuit PE! Ik zal jullie eerst even vertellen dat ik veilig in PE ben aangekomen en het me tot nu toe prima bevalt! Doordat het vandaag een vrij drukke en hectische dag was lig ik nu in mijn bed dit verhaal te typen. Ik hoop morgen ( vrijdag) tijd te hebben om het even op internet te zetten. Jullie begrijpen dus al, ik heb geen internet hier in huis. En ik heb ook al geïnformeerd, maar het is ook niet te betalen!!! Dus dat feest gaat niet door...

Gisteren om 10 uur vertrok ik bij mijn huis. Ik vond het erg leuk dat Bernd, Daniëlla, Rosanne en Joyce nog even kwamen om me uit te zwaaien! Het was zeker even lastig om pap & mam gedag te zeggen, want tja, zo lang en zo ver ben ik nog nooit van huis geweest! Nadat Anne-Kirsten, Mark en ik op weg gingen naar Schiphol kwamen toch wel de kriebels. Gelukkig ging dit over toen ik op Schiphol aankwam. Na een half uur zoeken naar een parkeerplek konden we snel even een wc opzoeken en kwamen Gerdieneke & Rik ook al Schiphol inlopen. Met z'n vijfen lekker een broodje gegeten en nog wat gekletst. In tussentijd had ik met Lieneke en Inge afgesproken om 1 uur bij de gate te zijn. Dus rond 1 uur richting de gate en kwam het spannende moment... inchecken en ... je bagage werd gewogen! Tja... hier ging het dus mis. Inge en Lieneke hadden het goede idee om de tas in te laten pakken in plastic zodat er in Afrika geen ongewenste spullen in m'n tas konden worden gestopt. Voordat ik dit deed wou ik wel even zeker weten, dat mijn tas niet te zwaar was. Dus Mark zette hem snel even op een weegschaal... en ik ging bijna van mijn stokje. (lichtelijk overdreven) 25 kilo! Help... dit gaat nooit lukken! Dus ik nog een aantal boeken eruit gehaald en toen bleef er 22,9 kilo over. Ik was tevreden, dat moet lukken dacht ik! Plastic eromheen en op naar de incheckbalie. Omdat Inge en Lieneke al hadden ingecheckt deed ik dit alleen. Ik zet mijn tas op de weegschaal en schrik weer van het getal... 23,5 kilo! Oeps.. door het plastic is de tas weer zwaarder geworden. De vrouw vraagt, hoe, wie, wat, waar ik ga doen en ik geef netjes antwoord. Tas wordt goedgekeurd, maar ze wil mijn handbagage zien. Ik vraag verbaasd: 'ál mijn handbagage?'. De vrouw kijkt me verbaast aan en zegt of ik dan zoveel mee heb. 'Er zijn vaak mensen met teveel bagage en dat kan echt niet (blablabla). Met andere woorden: Ik wil je bagage nú zien. Dus ik terug naar de anderen en geef aan dat mijn handbagage gecontroleerd word, iedereen natuurlijk zwaar verontwaardigt! Hoe durft ze van mij nou te denken dat ik teveel mee heb :S

Snel al mijn boeken uit de tas gegooid en al mijn andere bende wat eigenlijk toch niet helemaal nodig bleek te zijn. Trots met mijn handbagage naar de mevrouw en ik kan met trots vertellen dat mijn handbagage zo'n 5 kilo woog zónder boeken! Haha. (laptop tas nog niet meegerekend met twee boeken en het brievenpakket van iedereen!) Om een lang verhaal kort te maken... téveel bagage. Op z'n Afrikaans: Een probleem? Geen probleem nie!

Ook hier weer afscheid nemen, wat weer niet al te makkelijk was. Toch snel een knop omzetten, want je weet dat er iets heel gaafs op je aan het wachten is. Met Lieneke en Inge door de douane... geloof het of niet, maar dit verliep prima! De rest van de reis zag er als volgt uit: wachten, vliegen, eten, vliegen, (Caïro) wachten, eten, vliegen, eten, vliegen (Joh.burg). We waren ontzettend melig waardoor het al snel super gezellig was. Het voelt absoluut niet zo dat ik Lieneke en Inge gister pas voor het eerst heb gezien. We waren 24 uur onderweg en hebben twee keer geprobeerd om een potje ‘mens erger je niet' uit te spelen, maar zover kwamen we telkens niet. Dan begon er een leuke film, dan kwam er eten of dan moesten we weer landen. Zo zie je maar dat we eigenlijk gewoon tijd tekort hadden! ;-)

In Joh.burg aangekomen wachten de oom en tante van Lieneke ons op, omdat deze in ZA wonen. We hadden nog 5 uur voordat we door moesten vliegen dus zijn we lekker om 9 uur 's ochtends buiten op een terras gaan zitten. Mega glas cola en daar kwam al snel mijn zonnebril tevoorschijn ( jaja Gerdien, hij is nu al flink in gebruik). Ik lig nu met zere armen in bed, omdat ik van die twee uurtjes in de zon gewoon helemaal verbrand ben. Door het windje en doordat het gewoon ‘lekker' warm is heb je niet door hoe snel het gaat. Het was nog maar 20 graden, dus ik ben benieuwd hoe snel het hier in de middag gaat. De vlucht naar PE ging erg snel en zo zagen we al snel PE voor ons liggen. Een ontzettend mooie en grote stad. Door Khaya werden we opgehaald en kregen we een kleine rondleiding door PE. Onze driver is Zuid-Afrikaan dus ik kon gelijk beginnen met engels praten. (jaja Anne.. ik verstond hem!) Het engels valt me heel erg mee, het is simpel en doordat je het direct de hele dag praat zit je er ook best snel in. Onze driver liet Humewood (waar ik woon) en het gedeelte Summerstrand zien. We zitten echt in het rijke gedeelte waar veel luxe is en het eigenlijk een perfect zomerplaatje is. Ik kijk nu vanuit mijn bed naar buiten en dan zie ik strand, veel palmbomen en verder hoor ik steeds toeterende auto's. Dat gaat dus morgen gebeuren... onze auto regelen! Het is ook echt wel nodig want we gingen vandaag boodschappen doen, maar nadat dit gebeurd was, was het al donker geworden. Niet verstandig dus om lopend terug naar huis te gaan. Voor nog geen kilometer een taxi laten aanrukken en zo zijn we voor 15 rand (minder als 1,50 euro) naar huis gebracht. Nog even chinees meegenomen en dit lekker opgegeten in ons nieuwe huis.

Ik val in slaap...

Vrijdag:

Half 9 belt de taxi dat hij voor onze deur staat. We zitten op verdieping 4 dus hij belt dan vanaf beneden en ging weer in de auto zitten tot Lieneke en ik eraan kwamen. We moesten namelijk naar Home affairs om te regelen dat we hier voorlopig drie maanden mogen blijven. Rennen en vliegen om hem niet zolang te laten wachten (waren namelijk beetje laat uit ons bed gegaan) kwamen we niet verder dan onze 2^e deur. We hebben twee deuren om uit ons huis te komen, een houten en een ijzeren gevangenis deur. De houten ging nog wel open, maar we hadden ons met de ijzeren deur opgesloten omdat het slot er verkeerd om in was gedaan. Sleutel kregen we er niet in... en daar sta je dan in je geweldige appartement op verdieping vier zonder enig idee bij de taxi man te komen. Paniek? Nee hoor, we zijn in Afrika dus er is vast een oplossing. Denk denk... nee geen oplossing te bedenken. We bellen Khaya, natuurlijk pakt niemand van de contactpersonen op dus bedenk ik dat de taxi man ons maar even moet komen helpen. Bellen naar het taxibedrijf en die roept hem weer op om drie dames in nood te helpen. Na heel wat minuten heeft hij met wat bebloede vingers het slot open gekregen! Yeah, that's our handyman! Op naar Home Affairs, dit ligt in een wat niet fijne wijk. Dus zonnebril op en met een stevige pas direct naar de ingang. Na wat geklets met een vrouw die ons zou helpen, stonden we alweer buiten voor we het wisten. We moesten een stempel krijgen, maar nee hoor, die kregen we natuurlijk niet! Onze trouwe taxi weer gebeld en hij rijdt ons naar het Khaya travel Centre. Hij werd al opgebliebt voor een ander klusje, but he must help the ladies with the stemp! Hij was flink aan het klagen over het slechte geregel en de slechte communicatie tussen de organisaties. Hij met ons naar binnen en daar overlegt dat Martijn van Khaya contact met ons zou opnemen. Omdat ik het hele verhaal al drie keer in het engels had uitgelegd aan verschillende mensen, vond ik het fijn dat Martijn ons ging helpen. (Nederlandse, dus de communicatie verloopt dan wat sneller en hij begrijpt precies waar we het over hebben). In de middag belde hij en blijkt dat er 'sec 11' op ons paspoort staat en dat voldoende is. Voor niks vroeg uit bed dus. Tja, als we dan toch nog de tijd hebben beginnen we maar aan een schoonmaak. Ik heb mijn kamer even helemaal schoongemaakt zodat het wat prettiger voelt. Nu kon ik ook mijn kleren in m'n kast gaan leggen en alles inrichten. Ik vind het een gezellige kamer nu als ik zo rond kijk! (dankzij alle leuke dingen van jullie natuurlijk! ... en ja mam, ik heb ook gestoft, stofgezogen, ramen gewassen en m'n bed gelucht. Hihi) Ramen wassen, was een hele klus! Vier hoog en het was ZO smerig! Vanochtend werd ik wakker door de zon en keek ik zo vanuit m'n bed het strand op. Maar ik moest wel door een mega laag smerige modder kijken. Niet fijn dus, morgen word ik graag wakker met een ‘helder' uitzicht!

Vanmiddag heerlijk het strand opgegaan en in de zee gezwommen! Daarna na The Boardwalk om daar even alles te verkennen (groot terrein met winkels en eettentjes, bioscoop enz.) en een leuk tentje uitgezocht om wat te eten. Terug naar huis en een hangavondje op de bank met wat Zuid-Afrikaanse tv. Heel grappig kan ik je vertellen!

Morgen een nieuwe dag en we gaan op zoek naar een auto! Joehoee.. ik wil dat links rijden nu wel eens proberen! (het oversteken is nog wat aan de gevaarlijke kant, vergeet telkens om rechts te kijken!!!)

...Weer een dag verder! Heb hier zoveel leuke dingen te doen dat het internetcafé elke keer wordt uitgesteld! En we willen hier alledrie thuis ons verhaal typen zodat we dat direct op internet kunnen zetten en dan gewoon relax jullie berichtjes kunnen lezen! Maar... eindelijk vandaag heeft iedereen z'n verhaal af! Ik lig nu nog lekker in m'n bed, het is half 9 op zondagmorgen. Ik sta echt versteld hoe vroeg ik hier wakker ben elke dag. Dit is voor mij nu uitslapen! (en ja.. ik lag wel echt laaaaaat in bed!) Ik zal nog ff kort van gisteren vertellen! We hebben via ene Raymond onze auto gehuurd! Via Khaya is wat duurder en dit werd ons door studenten die hier het afgelopen half jaar zaten aangeraden. We hebben een super mooie gave Mazda! Met Welmoed, Maayke, Inge en ik hebben we deze gehuurd! Ik heb gisteren eigenlijk al zo'n beetje de hele dag gereden! Maayke en Welmoed zijn twee andere studenten en die zitten in een studentenhuis. Ze lopen ook in het Erica House stage, dus dat gaat echt ‘goud', ‘kei', ‘vet', ‘knetter' gezellig worden! (Alle accenten vliegen hier voorbij, heel grappig!) Het klikt echt super met m'n huisgenoten, we denken over veel dingen hetzelfde en we hebben ook echt ieders onze eigen ruimte in ons huis. Gisteren zijn we na het autohuren met Maayke en Inge meegegaan naar hun studentenhuis. Wat een BENDE! Wel erg gezellig natuurlijk, maar ik hou ook wel van m'n privacy. Dus ben nu wel blij met ons mooie appartement aan het strand! (ook echt heel veilig trouwens.. dus geen zorgen) Nog iets daarover, je kunt hier overdag echt prima over straat lopen en 's avonds moet je gewoon altijd in groepen zijn, en wij meiden zorgen gewoon dat we taxi of een bob hebben. Dus dat zit wel save. Eerst even met alle meiden naar het strand, maar door echt heftige wind zijn we even de zee in geweest, waar serieus mega golven waren! Door de strandwacht werden we even teruggevloten omdat we in ‘gevaarlijk' gebied waren met flinke stromingen. Dus even iets verderop de zee weer in en het is echt leuk en lekker om dan in de zee te zijn. Het is heel zout!! Door de harde wind konden we niet echt lekker op het strand liggen (jaja, we worden al kieskeurig als we naar het weer kijken! Verwend he?) In het studentenhuis ontmoeten we Tom, Rinze en Tom. Ontzettend gezellige jongens en dus zijn we met de hele groep in de tuin gaan zitten onder de palmbomen, om zo elkaar een beetje te leren kennen. Ik verbaas me hoe snel het gaat, en bij allemaal heb ik het gevoel dat ik ze echt al veel langer ken! Daarnaast gaat het rijden ook super goed. Ik denk eigenlijk er geeneens meer bij na wat ik allemaal moet doen. Natuurlijk gaat de ruiterwisser weleens aan ipv de ‘tiktak', en de gordel zit ook de verkeerde kant wat je ook weleens vergeet! Maar het voelt alsof ik hier al veel langer rij... Na een gezellige en relaxe middag zijn Inge, Lieneke en ik naar huis gegaan om wat te eten en ons klaar te maken voor de avond. Wij Maayke en Welmoed weer opgepikt en door naar het studentenhuis van Tom, Tom en Rinze. Dat is wel een heel mooi huis, maar toch blijf ik blij met mijn plekje! Daar kwamen we Yvonne tegen, blijkt dat zij hier al een half jaar zit en nog een half jaar blijft. Ze loopt bij Erica House stage en dus heeft ze van ons vier meiden een flinke verhoring gehad over hoe het daar is, gaat, wat we mogen doen, veiligheid enz. Het klinkt echt heel heftig, en het is een vrij pittige en frustrerende stage zoals ik het begreep. Ik ben nu wel echt heel benieuwd en heb daarom ook veel zin in maandag! We worden om half 11 door Martijn opgehaald en hij brengt ons naar stage. Ik ben benieuwd...

Na een paar uur uithoren van Maayke nog een tentje waar we wat met z'n allen gedronken hebben. Echt een blanke club en na enige tijd werden we doorgebracht naar een echte Afrikaanse tent. Eerst moest ik even wennen, maar het was wel heel gaaf. Je komt echt in aanraking met de local en ze zijn ontzettend gastvrij. In de dames wc heb ik me heel lang vermaakt omdat alle dames willen weten wat je hier komt doen en waar je vandaan komt. Allemaal tips krijg je te horen en dat is wel heel leuk. Slijmen kunnen de mannen dan weer heel goed, maar daar weten wij ook wel raad mee. Er zijn trouwens ook echt jongens van hier die gewoon echt geïnteresseerd zijn en alleen met je willen praten. Ik was wel blij dat we drie jongens mee hadden, ze waren echt heel nice en hielden ons constant in de gaten. Zodra een afrikaan niet van ophouden wist kwamen hun ons helpen en dat geeft wel een goed gevoel. Alleen met vijf meiden zou ik nog niet zo snel naar zo'n tentje gaan. Maar na echt een gezellige avond en heel wat uurtjes verder heb ik iedereen weer veilig naar huis gebracht,, jaja gelijk de bob he! Vannacht heerlijk geslapen en ik ga straks dan eerst naar het internet om dit verhaal te plaatsen! Vanavond word ik waarschijnlijk opgehaald door een local en ga ik naar een studentenservice. Dat is een soort dienst.. ben benieuwd dus daarover de volgende keer meer!

Verwacht niet van elke dag zo'n heel verhaal, maar de eerste dagen vond ik het wel fijn om alles beetje op te schrijven. Als straks alles niet meer zo nieuw is, krijgen jullie niet meer zoveel huiswerk van mij! Haha..

Ik vind het echt super om jullie berichtjes te lezen, dus blijven doen!

Kusjes Riann!

Ps.

Mijn telefoon nummer is: 0027713927487

Een smsje krijgen is gratis voor mij, gebeld worden of een smsje terug sturen kost geld. Dus ik probeer jullie via dit op de hoogte te houden van alles!

Bellen kan ook gratig voor mij, als jullie via http://www.belbob.nl/ kijken welk nummer je voor mijn nummer moet draaien kun je voor 10 eurocent per minuut bellen. Dus als je dat een keer wilt, laat me horen want dan kunnen we een tijd ofzo afspreken.

Mijn adres is:

5 Beach Road

Putsands Appartement 41

Humewood

Port Elizabeth

6001

Ps. 2... Leonie wat leuk dat je me zo volgt! Het is heel mooi hoor het strand! Bij jullie ook alles goed? En Rick... als ik iets niet weet kijk ik zeker in het boekje! Hoe gaat het in de klas?