22-03-2010

Lieve familie en vrienden!

Ik krijg berichten dat er weer een blog moet komen, dus daarom nu vast een begin. Op dit moment mis ik jullie... dus daarom maar even die gevoelens van me aftypen. Ik had weer allemaal lange mails gekregen en heb die net heerlijk zitten lezen, daardoor ga ik natuurlijk wel meer aan thuis denken. Op dit moment zou ik best even voor een weekje terug naar Nederland willen! Brinken, thee leuten en iedereen gewoon weer even zien!! Tja, maar dan wil ik na die week ook wel weer terug naar m'n plekkie hier, hoor! Want ik wil nog zeker niet weg, maar nu na 2 maanden ga ik jullie toch echt missen. Eigenlijk... maar goed ook! Betekent wel dat jullie heel belangrijk voor me zijn! Zijn ook net een aantal mooie dingen die ik mis, zoals belijdenis-doen van mijn vrienden en trouwjurk uitkiezen van m'n zus. Mooie dingen die je van een afstand mee moet beleven.

Zo, dat lucht op! Nu zeker niet gaan denken dat ik het hier heel zwaar heb, want ik heb het hier heel goed. Afgelopen zondag, toen m'n vrienden belijdenis deden, had ik hier ook een hele mooie kerkdienst en dat is op zo'n moment wel heel fijn. Ik heb hier in de kerk echt het gevoel dat God heel dichtbij de mensen en ook bij mij is. Bijzonder dat Hij ook hier bij me is in Zuid-Afrika en dat Hij nog sterker laat voelen dat Hij er voor me is. Ik ben blij dat ik me hier zo thuis mag voelen en ik mensen om me heen heb, waarbij ik me goed voel. Hele lieve huisgenoten en we hebben al een leuke meidengroep waarmee we veel ondernemen. De jongens staan ook altijd voor ons klaar en voor een onzinnig gesprek kunnen we altijd daar terecht. Stage verloopt goed en heb het er ook echt naar m'n zin. Verder wel een paar vervelende situaties meegemaakt, maar altijd is het goed afgelopen en hebben we weer geleerd hoe belangrijk het is om alert te zijn. In m'n huis voel ik me echt veilig en vanmiddag had ik al een lieve buurvrouw voor m'n deur staan met taart. Nou dat sla ik niet af! Vandaag is het ‘versoendag' en dan doe je dus iets goeds voor je naaste. Heel Zuid-Afrika heeft vandaag vrij en loopt met taart rond. Van mij mag het elke dag wel ‘versoendag' zijn!

Op dit vrije dagje vandaag heb ik mijn eerste echte golf-surf-les gehad! Nadat ik me in het pak had gehesen, had ik m'n 'workout' voor vandaag al wel gehad, maar toen begon het pas! Met het board in de hand heel stoer richting zee. Na enige tips, adviezen en wat oefeningen op het strand van onze eigen surfleraar Andrew (Lees: knappe kop, 28 jaar, surfbody) gingen we dan ook daadwerkelijk de zee in. Wat een golven! Vol angst trotseerde ik de eerste golven en had ik gelukkig Andrew naast me in het water. Hij hielp om, met plank en al, onder de golven door te duiken. Na wat oefeningen heb ik zeker wat mooie golfjes weten te pakken en de laatste golf heb ik al zelfs op m'n board gestaan!

Verder vanavond weer gedanst want over twee weken moeten we optreden op het Splash Festival. Komende twee weken flink oefenen dus! Ik ga nu naar bed en schrijf zo snel mogelijk m'n belevenissen van de afgelopen weken.

Slaap lekker! Xxx

30-03-2010

Joehoe! Ben erweer... ik ga nu even een poging doen om alles te vertellen van de laatste drie weken. Weet eigenlijk bijna niet waar ik moet beginnen! Ik begin bij het weekend van 13 maart, dat weekend ben ik naar een cheetahfarm geweest. Dit was mijn eerste (...en laatste) weekend met Khaya, de organisatie die mijn stage en woonplek geregeld heeft. Ze organiseren vaak weekendjes weg, maar doordat wij het leuker en goedkoper vinden om het zelf te regelen gaan we niet meer met hen mee. Om 9 uur 's ochtends reden we met een truck richting de cheetahfarm. We kwamen in een verlaten gebied terecht, maar het was wel een hele mooie rit. Daar aangekomen werden we welkom geheten door hun ‘huis-stokstaartje'. Wat een verschrikkelijk stinkbeest! Voor mij geen huisdieren later. We moesten onze legertenten opzetten en konden bijkomen in het zwembad. Daarna een rit door het gebied waar we hyena's, springboks, giraffen enz. zagen. Erg mooi en op de terugweg mocht ik bovenop de jeep zitten. Na er bijna afgestuiterd te zijn kwamen we terug op de farm en moesten we hout sprokkelen voor de braai. Heerlijk relax avondje en na wilde plannen om bovenop de truck te gaan slapen die nacht werd het steeds kouder, kouder en kouder. Ik had me goed voorbereid op een tropisch temperatuurtje en daarom m'n trui, lange broek en slaapdeken thuis gelaten. Help, iemand warme kleren en een deken voor mij? Gelukkig wel waardoor ik de nacht wel ben doorgekomen, maar dan wel in m'n tent en niet op de truck!

De volgende dag vroeg opstaan omdat we om 6 uur vertrokken. We gingen met de cheetah's jagen! Achter de cheetah aan op zoek naar een prooi. Na verschillende pogingen en na uren lopen had de cheetah nog niks gevangen. We gaven het op, maar dat domme beest wou niet meer mee naar de farm. Dus er moest vlees opgehaald worden, waardoor hij weer mee terug zou lopen. Ze kwamen aan met een grote springbok die net door een andere cheetah gevangen was en waarvan de achterkant al opgevreten was. Okej, dat had ik dus liever niet willen zien! Het was wel een gaaf weekend en wel mooi om in het echt te zien hoe zulke beesten jagen en om ze echt in actie te zien. Normaal zie je dat toch alleen maar op Discovery Channel!

Het weekend daarop een lekker rustig weekendje gehad. De jongens waren allemaal naar Kaapstad, dus wij hadden met de meiden het studentenhuis mét zwembad voor ons alleen! Het werd een meidenweekend met shoppen, filmavond, zwemmen in ons privé-zwembad, eten, strand, cocktails, stappen, Afrikaans marktje enz.

Afgelopen weekend was tot nu toe het mooiste weekend! Vrijdagochtend werden Maayke, Welmoed, Inge, Lieneke en ik om half 6 naar de opstapplaats van de SA Roadlink bus gebracht. We gingen een weekend naar Coffee Bay. Na een lange reis kwamen we om 3 uur in Umtata aan. Vanaf daar werden we met een shuttle opgehaald en werden we naar ons hostel gebracht. Doordat de weg zo slecht was door alle gaten en er koeien, schapen en geiten op de weg liepen duurde dit ook nog zo'n 2 uur. Het was ons allemaal dik waard, want we kwamen echt middenin de Afrikaanse cultuur terecht. Er waren alleen maar ronde hutjes, geen toeristen of blanken, de mensen waren Afrikaans gekleed enz. We kwamen aan in het hostel en konden gelijk mee met het avondprogramma, op bezoek in the village. We werden door de hoofdman welkom geheten in een hutje en daar kregen we een echte Afrikaanse maaltijd. Lekker is anders, maar zeker mooi om mee te maken. Het hostel was erg gezellig, we zaten met veel backpackers en hebben er gezellige avonden van gemaakt, o.a.door hen UNO te leren.

De volgende dag zou er een surfdag met beachvolleybal op de planning staan. Aan een heel mooi strand hebben we gesurfd, maar dit werd onderbroken door een brul van Maayke. Ze was van haar board gevallen en verkeerd terechtgekomen. Ze is terug naar het hostel gebracht en binnen no time had ze zo'n dikke voet waar je niet overheen kon kijken. Natuurlijk in de wijde omtrek geen ziekenhuis, waardoor ze moest wachten tot we weer terug in PE waren. Die avond hebben we bovenop een berg de zonsondergang bekeken en ondertussen oesters gegeten. Jaja, ik leer hier van alles te eten! De volgende dag naar ‘Hol in the wall' door eerst een hike van drie uren te lopen. We wisten weer ‘door lief te kijken' een eigen guide aan de haak te slaan. Hij liet ons alle mooie plekken zien en het was een hele mooie tocht. Na de hike gingen we zwemmen in zee, maar door een megavis van zo'n 40 cm. werden we uit zee gejaagd. Door het gegil dacht onze guide dat we een haai hadden gezien. Fijn om te weten dat die er ook zitten natuurlijk!

Teruglopen naar ons hostel? Natuurlijk niet, dat is veel te vermoeiend. Dan maar een poging tot liften. De eerste auto die er aankwam hebben we met veel gebaren tot stilstand weten te brengen. Oeps, de politie! Maar geen probleem, de politie wilde ons wel thuisbrengen. Achter slot en grendel en met twee blaffende politiehonden voor ons werden we hobbelend, stuiterend en zingend teruggebracht naar ons hostel. Maandag vertrokken we om half 11 met de bus en kwamen we 's avonds om half 11 thuis aan. De busreis was helemaal niet erg, want we zaten boven in de bus, helemaal vooraan. Alle ruimte en we hebben onderweg veel mooie dingen gezien.

Dan nu even over stage... De afgelopen weken moest er geregeld worden dat alle kids naar huis konden in de vakantie. Daarom moesten er formulieren ingevuld en gefaxt worden en moesten alle extern social workers gebeld worden. Mijn cliënt was erg blij te horen dat hij naar huis mocht en dan zijn ze je ook erg dankbaar. Dat is mooi om te zien! Op dit moment hebben de kids op stage vakantie, waardoor wij weinig te doen hebben. Daarom kan ik nu even goed bezig met mijn schoolopdrachten. Tot nu toe heb ik één toddler, één meisje en twee jongens als cliënten. Daarnaast heb ik samen met Yvonne een sexuality program in elkaar gezet en daar gaan we na de vakantie mee starten. De volgende keer als we met het programma zijn begonnen zal ik weer wat meer over stage vertellen. Soms is het raar, want je bent hele dagen druk op stage, maar soms kan ik aan het einde van de dag nog niet op papier zetten wat ik nou eigenlijk echt heb gedaan. Het gaat allemaal langzaam en we zijn erg afhankelijk van andere mensen. De mensen hier nemen zonder reden gewoon een paar dagen vrij, waardoor wij ook weer niet verder komen met ons werk. Gelukkig krijg ik wel steeds meer mijn eigen dingen op stage, waardoor je ook minder afhankelijk wordt van andere mensen. De toddler die nu mijn cliënt is kan bijna niet tot geen emoties tonen. Ze loopt achter in haar ontwikkeling qua lopen en daarom probeer ik nu een band met haar op te bouwen. Ik wilde eerst liever geen kleine kinderen, omdat me dit niet echt interessant leek, maar omdat het eigenlijk dan ook wel weer een uitdaging is heb ik er toch voor gekozenhet wel te doen. Afgelopen week ben ik ook met de oudere toddler's mee geweest naar het strand. De meeste kinderen waren echt bang voor het water en durfden niet naar de zee toe. Het is leuk om te zien hoe de kids dan toch stapje voor stapje een poging doen om naar de zee te gaan. Uiteindelijk hebben we een hele leuke dag met ze gehad en hebben ze heerlijk vrij kunnen spelen.

Ik moet nu opschieten want ik moet zo weer dansen en anders kan ik niet meer naar het internet!

Nog een klein leuk nieuwtje... ik ga naar het WK!!! We hebben nu kaarten voor de wedstrijd Ivoorkust-Portugal op 15 juni!

Tot snel! Dikke kus Riann